بـده دستاتـو بـه مــن تا باورم شـه پیشمی

می دونم خوب می دونی، تو تار و پود و ریشمی

تـو که از دنیا گذشتی واسه یک خنده ی من

چرا من نگذرم از یه پوست و خون به اسم تن

تــو خیــالمــم نبــود دوبــاره عـاشقـــی کنـــم

ممنونـــم اجازه دادی با تـــو زنــدگـی کنــم

نمی دونم چی بگـم که باورت شه جـونمـی

تـوی این کابـوس درد ، رویـای مهـربونمـی

می دونـی با تــو ، پـرم از شعــر و ستاره

می دونـی بی تــو ، لحظــه حرمتــی نــداره

مــی دونــی در تــــو ، ایــن خـــــدا بـــوده

کـــه تــونـستـــه گـــل عـشقــــو بکـــاره

وقتی حتی پیشمی ، دلم برات تنگ می شه باز

عشق تـو ، تو لحظه هام حادثه ساز و قصه ساز

به جون خودت که بی تـو از نفس هم سیر می شم

ممنونـم کـه بچــه بازی هامـو طاقـت می کنی

هـر چقدر بد می شم اما تو نجابت می کنی

هـر کجای دنیـا بـاشـم بـا منـی و در منـی

نگـران حال و روزم بیشتر از خـود منـی